Tuinarchitect Amsterdam

Op één van de eilanden van IJburg, Amsterdam, wordt een aantal vrijstaande villa's onder architectuur gebouwd. Het landschappelijk plan van dit eiland is gebaseerd op een natuurlijke omgeving met een meer dan dikke knipoog naar de kuststreek. Of zoals de ontwikkelaars het eiland aanprijzen:

"Rieteiland Oost is geen aangeharkt eiland met gazonnetjes en rozenperkjes, maar een ruig eiland vol met wilde beplanting: rietkragen en zandpartijen met meidoorn, duindoorn, dennen en pijnbomen. Varen en water zijn natuurlijk de sleutelwoorden op het eiland. Aan de noordzijde van het eiland is ruimte voor privésteigers in het water: een eigen plek voor een bootje, om te zwemmen en met een wijntje van de zon te genieten."

Dit uitgangspunt heeft een aantal consequenties voor het werk van onder andere de tuinarchitecten: geen schuttingen, geen losse bergingen, groene afscheidingen, een verplichte "huisboom" (den of tamarisk). Dit alles met het doel om de bewoners en de tuinarchitecten ertoe te verleiden een wilde, natuurlijke (en dus groene) tuin te realiseren. Zoals zo vaak pakt de praktijk net even iets anders uit dan de theorie. Veel van de net opgeleverde woningen worden 'aangekleed' met een oprit, een stenen terras en een gazon. Wild is het niet.

In opdracht van één van de zelfbouwers op het eiland gingen wij als tuinarchitect aan de slag met een plan voor hun tuin. Het stoere, kubistische huis vroeg om een tuin die het huis zou betrekken bij zijn omgeving, het er in zou nestelen. Aan de andere kant moest de tuin ook weer een verbinding aangaan met het huis, waardoor huis, tuin en omgeving een eenheid zouden gaan vormen. Dit bereikten we door beton toe te passen in het terras en in een element van oude heipalen en een betonnen plaat. Zowel het terras als het betonelement zweven visueel boven de beplanting, waardoor ze in tegenstelling tot het huis toch licht ogen.

Als tegenhanger van het beton plaatsen we een aantal XL rotsblokken in de tuin als overgang naar met natuurlijke vormen. De grond lieten we licht golven. De beplanting bestaat uit een heel natuurlijke mix van (duin)heesters, verschillende grassoorten en een beperkt aantal bloeiende vaste planten. De hoofdstructuur wordt gevormd door drie dennenbomen. Het resultaat is een tuin die in onze ogen laat zien wat de toegevoegde waarde van een tuinarchitect is, namelijk een dynamische combinatie van natuur en architectuur met als resultaat een tuin waarin heerlijk geleefd kan worden.

Tuinontwerp voortuin

Het bewijs dat een goed tuinontwerp van de voortuin een huis weer een tweede leven kan geven. Wie ons een beetje volgt weet dat wij architectuur en tuinarchitectuur niet als twee gescheiden disciplines zien. Elke vorm wordt bepaald door de invulling van de ruimte er omheen. En dat geldt dus ook voor een huis of bouwwerk. Die ruimte 'er omheen' is ons werkterrein. Deze voortuin was dichtgegroeid met beplanting en de layout was volledig anders. De entree van het huis was weggestopt en er werd geen gebruik gemaakt van de prachtige breedte van het perceel. In ons tuinontwerp gingen we weer terug naar de basis en legden we het accent in deze voortuin op de entree en de breedte. De strakke belijning van het huis en de bestrating worden verzacht door de lichte glooiing van de grond en de meanderende vormen van het split. Voeg daar nog een losse, door grassen en vaste planten gedragen beplanting aan toe en er ontstaat een aangename dynamiek tussen natuurlijke elementen en vormen en architectonische lijnen en materialen, zoals de grote betontegels van Schellevis. Kortom, een tuinontwerp van een voortuin waar we best trots op zijn.

Moderne tuin met zitkuil

Tja, de zitkuil. Lange tijd was deze verbannen uit het smaakboek van de tuinontwerpers, maar met de herwaardering voor de jaren 80 komt ook de zitkuil weer in beeld. Als je tuinarchitectuur op de eerste plaats als ruimtelijk discipline ziet (en dat doen wij), dan valt er veel te zeggen voor een zitkuil. Er ontstaat een nieuw niveau in de tuin, zonder dat er een obstakel bij komt. Zittend onder het maaiveld, strijkt opeens je oog er overheen. Het is alsof je met je buik op het gras ligt.

In dit tuinontwerp in Haarlem bij een kleine arbeiderswoning met een moderne aanbouw kozen we precies om deze reden voor deze oplossing. In de zitkuil is ruimte voor een vaste loungebank, een eettafel en een pizzaoven. De beplanting loopt door tot aan de grote ramen van de aanbouw, zodat ook van binnenuit het groene gevoel overheerst. In de beplanting is een combinatie van grassen, vaste planten, kruiden en fruit voorzien.

Tuinontwerp stadstuin met loungebank in Amsterdam

loungebank

tuinontwerp stadstuin Amsterdam

In Amsterdam maakten we een tuinontwerp voor een stadstuin met een houten terras en een loungebank. We namen ook de aanleg voor onze rekening. Doordat we ons beperkten tot het gebruik van eiken, wit gebeitste schuttingplanken en een beplanting in diverse tinten wit en rood is er een enorme eenheid in de tuin. Hierdoor lijkt de ruimte veel groter dan hij feitelijk is (40m2) en heerst er een serene rust. Het wordt echter niet saai, doordat er een mooi lijnenspel is en er gekozen is voor natuurlijke beplanting. Subtiele verlichting zorgt ervoor dat ook 's avonds in de tuin geleefd kan worden. De echte foto's volgen later als de beplanting meer volgroeid is.

Tuinarchitectuur 2.0: de verkoopadviseur

“Dag, fijn dat u er bent. We komen er zelf niet uit en we dachten: nu is het tijd voor een professional.”
​“Nou dan bent u aan het goede adres. Waar denkt u aan als het gaat om uw nieuwe tuin?“
​“We wilden het graag een beetje groen en natuurlijk houden?”
​“Ja, dat is helemaal de trend nu. U bent een echte liefhebber merk ik al.”
​“Nou ja, we vinden het best fijn om buiten een beetje bezig te zijn.”
​“Maar u wilt natuurlijk ook lekker snel genieten van uw tuin, nietwaar?”
​“Als dat kan zou het mooi zijn, maar ...”
​“We hebben daarvoor een paar mooie producten tegenwoordig. CoverFast zouden we daar links in de hoek kunnen doen. Hebt u een voorkeur voor wit of blauw?”
​“Blauw?”
​“Uitstekende keuze, als ik zo vrij mag zijn. Het valt mij op dat er geen achterom is, u kunt dus lastig gras en dergelijke afvoeren.“
​“Dat klopt, dat is wel eens lastig.”
​“Tegenwoordig heb je kunstgras dat niet van ander gras te onderscheiden is. Dat is in uw situatie echt ideaal.”
​“Ik weet het niet hoor. Kunstgras zegt u?”
​“Zei ik dat? U moet het meer zien als een stukje duurzaam groen.”
​“O.”
​“Hoe is uw relatie met de buren.”
​“Prima hoor. We lopen de deur niet plat bij elkaar. We zijn allebei gesteld op onze rust.”
​“Dan plaatsen we op die erfafscheiding meteen een HedgeNow. Dan is uw rust gegarandeerd. Hebt u een voorkeur voor beuk of taxus?”
​“Wij houden niet zo van taxus.”
​“Beuk, dus. Daar zou ik in deze situatie ook voor hebben gekozen. Het valt me trouwens op dat u een prachtige vloer hebt hierbinnen?”
​“Ja, daar zijn we heel blij mee.”
​“Zou u die sfeer niet naar buiten door willen trekken? Dat staat enorm ruimtelijk.”
​“Maar wordt hout niet glad dan? Het terras ligt op het noorden en krijgt dus weinig zon.”
​“Dat is inderdaad een niet te onderschatten probleem, daarom is er ook een verbeterde versie van de traditionele vlonderplank ontwikkeld’”
​“Een verbeterde versie?”
​“Ja, alle natuurlijke eigenschappen van hout zijn bewaard gebleven terwijl de vervelende eigenschappen zijn geëlimineerd, zoals glad worden en splinteren.”
​“Wat voor hout is dat dan?”
​“Composiet, met een prachtige natuurlijke uitstraling. Echt een verrijking voor uw buitenruimte.”
​“Composiet, maar dat is toch geen hout?”
​“Zeker wel, het bestaat bijna helemaal uit bamboe.”
​“Ik weet niet hoor, volgens mij zag ik dat laatst bij het tuincentrum. Ik was er niet weg van.”
​“En daarbij is het een echt ecologisch verantwoord product. Ik neem aan dat u ook begaan met het regenwoud?”
​“Ja, natuurlijk!”
​“Mooi, en wat doen we met het zitgebeuren?”
​“Het zitgebebeuren?”
​"Ja. Ik zie hier een mooie loungeset van hoogwaardig gevlochten kunstriet voor me, maar dan wel een beetje een sjieke, met lekkere comfortobale allweather kussens en een schemerlamp zodat u ook ‘s avonds kunt genieten van het buitenleven. En dan meteen maar een terrasoverkapping van aluminium met echt glas –ik herhaal écht glas- een paar XL-plantenbakken en misschien een roomdivider hier en daar zou nog een buitenkeuken kunnen en natuurlijk nog een vaste terrasverwarmer. Ik denk dat we het dan wel zo’n beetje hebben.”
​“Tja, maar wat kost dat dan wel niet?”
​“Dat valt reuze mee. Als u een momentje heeft dan tel ik het even bij elkaar op.”
​…
​“En?
​“Bij elkaar is dat negenenzestigduizendnegenhondervijfennegentig euro.”
​“Wat, zoveel?”
​“U moet het echt zien als een investering in uw eigen geluk. Het is een heel compleet plaatje dat we u bieden, inclusief een uniek tuinontwerp van mijn hand. En u krijgt ook nog eens alle beplanting erbij. U kunt overigens ook in termijnen betalen. Of u kunt ervoor kiezen het geheel te leasen. Weet u wat, ik doe er voor u twee kaartjes voor Het Circustheater bij. Zal ik het contract op laten maken door mijn collega's van de back office?”

​Dit is een fictief gesprek. Eventuele overeenkomsten met feitelijke gebeurtenissen of bestaande personen berusten louter op toeval.