Tuinontwerp stadstuinen Amsterdam in Tuinontwerp 2017

In het blad Tuinontwerp 2017 staat een selectie van ideeën van onze tuinontwerpen voor stadstuinen in Amsterdam en omgeving. We worden regelmatig benaderd door tijdschriften en andere media met de vraag of ze één van onze tuinen mogen publiceren. Het leuke daarvan is dat dit ons ook dwingt na te denken over ons vak en over de tuinen die we hebben gemaakt. Waarom maak je bepaalde ontwerpkeuzes? Waar sta je voor als ontwerper? Dit helpt ons een steeds beter beeld te krijgen van ons eigen werk en drijfveren. En hierbij dan meteen een poging om dat maar eens samen te vatten.

Een tuin is voor ons in de eerste plaats vrijheid. Vrijheid van conventies voor ons als ontwerper en vrijheid van verplichtingen voor de eigenaren. In een tuin mag, nee moet je los kunnen laten omdat de natuur er een grote rol speelt, met haar eigen dynamiek en ritme. En dat geeft een prettige rust, want je kunt een tuin niet tot in de kleinste details 'af-stylen' zoals dat binnen wel kan (en vaak ook gebeurt). Een tuin heeft dus meer een eigen leven en niet alles hoeft uit jou als ontwerper of bewoner te komen.

Om deze vrijheid niet in chaos te laten ontaarden is er een goed tuinontwerp nodig. Maar we geven onmiddellijk toe dat de term chaos in de natuur eigenlijk niet van toepassing is. De natuur kent alleen maar verschillende vormen van organisatie, die soms op ons chaotisch kunnen overkomen. De chaos zit dus niet in de natuur, maar in onze behoefte aan ordening. Een goed tuinontwerp is wat ons betreft dan ook een tuinontwerp dat een balans vindt tussen de natuurlijke dynamiek enerzijds en onze behoefte aan ordening en structuren anderzijds.

Tuinontwerp stadstuin met veranda

Exotische tuin met veranda

Een goed tuinontwerp is voor iedereen weer anders. De tuin speelt in ieders leven een andere rol. Zelf had ik niet zoveel met de tuinen zoals ik die kende toen ik jong was. Alleen de tuin van mijn opa raakte me wel. Ik groeide op in de jaren '70 en '80 en ik was me er niet van bewust dat tuinen ook ontworpen konden worden: ze waren er, ontstaan in de tijd. De tuin had ook een andere functie. Als je foto's van de nieuwbouwwijken van de wederopbouw in de jaren '50 ziet, dan zie je ook geen tuinen zoals we die nu kunnen maar grasveldjes met lage haagjes ertussen. Schuttingen, rietmatten, verhoogde plantenbakken, loungesets, buitenkeukens, verlichting, alle bouwstenen van de hedendaagse tuinontwerper waren nog volledig afwezig. De bouwmarkt bestond uiteraard ook nog niet.

Maar in de tuin van mijn opa gebeurde wel van alles: stapelmuurtjes, een zelf ontwerpen en gemetseld tuinhuisje, een vuurplaats, een stukje bos, een groentetuintje en een wilde sierborder. Die sfeer, die terloopse ongedwongen buitensfeer probeer ik te bereiken met de tuinontwerpen van De Peppels. Goed belijnd, weldoordacht, maar met een aangename dynamiek tussen vormgeving en wilde natuur. Alles heeft zijn plek, maar niets is gezocht of gekunsteld. Een plek waarvan je je niet kunt voorstellen dat die er ooit niet was, of niet meer zal zijn. Vanzelfsprekend, maar het tegendeel van nietszeggend.

In dit tuinontwerp met een veranda komt deze filosofie duidelijk terug. Het grondplan is organisch, en vormt een tegenwicht tegenover de strak vormgegeven veranda van red ceder. De warmte van het hout veracht de architectonische lijn. De veranda ligt iets verhoogd, bereikbaar met een trap van grote zwevende betonplaten. In de tuin liggen grote rotsblokken die de massa van de veranda balanceren. De beplanting is wild, groen en een tikje exotisch. Een buitendouche en buitenhaard zorgen voor extra comfort.

Bent u ook geïnteresseerd in wat onze visie op tuinontwerpen kan toevoegen aan uw tuingevoel? Neem dan contact op voor een vrijblijvende kennismaking.

Tuinarchitectuur 2.0: de verkoopadviseur

“Dag, fijn dat u er bent. We komen er zelf niet uit en we dachten: nu is het tijd voor een professional.”
​“Nou dan bent u aan het goede adres. Waar denkt u aan als het gaat om uw nieuwe tuin?“
​“We wilden het graag een beetje groen en natuurlijk houden?”
​“Ja, dat is helemaal de trend nu. U bent een echte liefhebber merk ik al.”
​“Nou ja, we vinden het best fijn om buiten een beetje bezig te zijn.”
​“Maar u wilt natuurlijk ook lekker snel genieten van uw tuin, nietwaar?”
​“Als dat kan zou het mooi zijn, maar ...”
​“We hebben daarvoor een paar mooie producten tegenwoordig. CoverFast zouden we daar links in de hoek kunnen doen. Hebt u een voorkeur voor wit of blauw?”
​“Blauw?”
​“Uitstekende keuze, als ik zo vrij mag zijn. Het valt mij op dat er geen achterom is, u kunt dus lastig gras en dergelijke afvoeren.“
​“Dat klopt, dat is wel eens lastig.”
​“Tegenwoordig heb je kunstgras dat niet van ander gras te onderscheiden is. Dat is in uw situatie echt ideaal.”
​“Ik weet het niet hoor. Kunstgras zegt u?”
​“Zei ik dat? U moet het meer zien als een stukje duurzaam groen.”
​“O.”
​“Hoe is uw relatie met de buren.”
​“Prima hoor. We lopen de deur niet plat bij elkaar. We zijn allebei gesteld op onze rust.”
​“Dan plaatsen we op die erfafscheiding meteen een HedgeNow. Dan is uw rust gegarandeerd. Hebt u een voorkeur voor beuk of taxus?”
​“Wij houden niet zo van taxus.”
​“Beuk, dus. Daar zou ik in deze situatie ook voor hebben gekozen. Het valt me trouwens op dat u een prachtige vloer hebt hierbinnen?”
​“Ja, daar zijn we heel blij mee.”
​“Zou u die sfeer niet naar buiten door willen trekken? Dat staat enorm ruimtelijk.”
​“Maar wordt hout niet glad dan? Het terras ligt op het noorden en krijgt dus weinig zon.”
​“Dat is inderdaad een niet te onderschatten probleem, daarom is er ook een verbeterde versie van de traditionele vlonderplank ontwikkeld’”
​“Een verbeterde versie?”
​“Ja, alle natuurlijke eigenschappen van hout zijn bewaard gebleven terwijl de vervelende eigenschappen zijn geëlimineerd, zoals glad worden en splinteren.”
​“Wat voor hout is dat dan?”
​“Composiet, met een prachtige natuurlijke uitstraling. Echt een verrijking voor uw buitenruimte.”
​“Composiet, maar dat is toch geen hout?”
​“Zeker wel, het bestaat bijna helemaal uit bamboe.”
​“Ik weet niet hoor, volgens mij zag ik dat laatst bij het tuincentrum. Ik was er niet weg van.”
​“En daarbij is het een echt ecologisch verantwoord product. Ik neem aan dat u ook begaan met het regenwoud?”
​“Ja, natuurlijk!”
​“Mooi, en wat doen we met het zitgebeuren?”
​“Het zitgebebeuren?”
​"Ja. Ik zie hier een mooie loungeset van hoogwaardig gevlochten kunstriet voor me, maar dan wel een beetje een sjieke, met lekkere comfortobale allweather kussens en een schemerlamp zodat u ook ‘s avonds kunt genieten van het buitenleven. En dan meteen maar een terrasoverkapping van aluminium met echt glas –ik herhaal écht glas- een paar XL-plantenbakken en misschien een roomdivider hier en daar zou nog een buitenkeuken kunnen en natuurlijk nog een vaste terrasverwarmer. Ik denk dat we het dan wel zo’n beetje hebben.”
​“Tja, maar wat kost dat dan wel niet?”
​“Dat valt reuze mee. Als u een momentje heeft dan tel ik het even bij elkaar op.”
​…
​“En?
​“Bij elkaar is dat negenenzestigduizendnegenhondervijfennegentig euro.”
​“Wat, zoveel?”
​“U moet het echt zien als een investering in uw eigen geluk. Het is een heel compleet plaatje dat we u bieden, inclusief een uniek tuinontwerp van mijn hand. En u krijgt ook nog eens alle beplanting erbij. U kunt overigens ook in termijnen betalen. Of u kunt ervoor kiezen het geheel te leasen. Weet u wat, ik doe er voor u twee kaartjes voor Het Circustheater bij. Zal ik het contract op laten maken door mijn collega's van de back office?”

​Dit is een fictief gesprek. Eventuele overeenkomsten met feitelijke gebeurtenissen of bestaande personen berusten louter op toeval.

Pleidooi voor een natuurlijke tuin

Bloemenweide in een natuurlijke tuin

Vaak denk ik dat de behoefte aan een tuin vooral een gevolg is van schaarste: schaarste aan persoonlijke ruimte en aan natuur in onze directe omgeving. Kijk maar eens in het buitenland, bijvoorbeeld Frankrijk of Italië. Daar zie je in een idyllische setting van glooiende heuvels met kleinschalige weilandjes afgewisseld met bossen en houtwallen echt geen tuintjes met antraciete XL-tegels in grijs split, met een groepje Hydrangea Annabelles (met die grote bollen, die altijd omvallen) tegen een achtergrond van strakgeschoren beuken- of buxushaagjes. En hier vind je deze tuinen in elke woonwijk, oprit na oprit. Het is denk ik de behoefte om orde te scheppen in en je identiteit over te brengen op dat ene kleine stukje aarde dat van jou is. Als je midden in de natuur woont, weet je waarschijnlijk dat dat zinloos is: de natuur wint het daar altijd. Maar hier, in ons verkavelde, verstedelijkte en grotendeels natuurarme land is een tuin de plek om iets van ons natuurgevoel in herinnering te roepen. Vandaar ook ons  pleidooi tegen de graftombestijl die lange tijd populair was in Nederland. Wij houden een pleidooi voor een tuin met een meer natuurlijke karakter. Omdat een tuin geen gevecht moet zijn om orde te scheppen in een chaotische wereld, maar juist een oefening is om van enige mate van chaos, van het onvoorspelbare en spannende te kunnen genieten. 

Sfeer in de tuin

Bij het ontwerpen van een tuin spelen een aantal zaken een rol. De indeling van de ruimte, de plek (het landschap) en de functionaliteit bijvoorbeeld. Maar zonder sfeer en persoonlijkheid zijn dit soort tuinen alleen mooi als plaatje: om naar te kijken. Deze tuin hierboven is helemaal niet zo mooi, het grasveldje is een knullig klein lapje en het lijkt wel of er grindtegels liggen onder de tafel. Beplanting is er niet, er is een boom(pje) en iets roods met takken in een veel te kleine pot voor de ruimte. De ruimte is niet ingedeeld en zo kunnen we nog wel even doorgaan. En toch zouden wij willen dat deze bewoners onze vrienden waren. Dan konden we op een zondag aanschuiven aan de lange tafel en genieten van een goed gesprek, een simpele maar smaakvolle maaltijd terwijl de kinderen om ons heen spelen. Want wat deze tuin wel heeft is sfeer en persoonlijkheid. En dat maakt een tuin pas echt uniek.