Een blog over tuinen, tuinontwerp en tuinarchitectuur leidt geheel in lijn met het onderwerp deels een eigen leven. Dat geldt tenminste voor dit tuinblog. Zo'n 10 uur per dag denk en leef ik in tuinen, zowel fysiek als in mijn hoofd. Ik denk vooral in ruimtes, sferen en beelden en wandel door denkbeeldige tuinen waaraan ik op dat moment 'werk'. Op die imaginaire wandelingen komen -net als bij echte wandelingen- allerlei gedachten en associaties los. Zo dacht ik vandaag dat tuinarchitectuur vooral gaat over het aanbrengen van grenzen. Een tuinontwerp bestaat eigenlijk steeds weer uit de afbakening van een (in Nederland meestal minuscuul) deel van de wereld. Waarom voel ik mij daartoe zo aangetrokken? Ik zie mijzelf niet als iemand die van opgelegde grenzen houdt.
In onze verhouding tot de natuur en tot wat wij 'de buitenruimte' zijn gaan noemen (natuur is het niet meer, maar het is ook niet binnen) zijn twee tegengestelde posities mogelijk. De eerste is dat je accepteert wat er is en dat je jezelf ziet als onderdeel van een groter plan. Grenzen zijn alleen nodig om een veilige omgeving te creëren. Deze houding wordt voor mij verbeeld in de bovenste foto. Tuinarchitectuur is hier volledig overbodig.
De tegenovergestelde houding is dat je je omgeving ziet als vergroting of uiting van je eigen identiteit. Je vormt de ruimte om je heen naar je eigen evenbeeld, of beter gezegd naar je eigen zelfbeeld. Iedereen is zo bekeken God in zijn eigen tuin. Dat lukt natuurlijk alleen maar als we de rest van de wereld uit ons eigen paradijsje houden. En daarvoor hebben we grenzen nodig. Deze verhouding tot de wereld om ons heen wordt verbeeld door de foto hieronder. Het creëren van al die aardse paradijsjes is het bestaansrecht van de tuinarchitectuur.
Is de ene houding nou beter, gezonder dan de andere? Word je van de ene gelukkiger of juist niet? En wat is de bijdrage van de tuinarchitectuur hierin? De realiteit is dat de meesten van ons niet meer leven in de eindeloze wereld van de bovenste foto. Ik vermoed dat het stenen huis op de foto ook al lang verlaten is door haar bewoners. We wonen inmiddels bijna allemaal in een omgeving die niet meer geëvolueerd is maar bedacht en gemaakt door mensen. Als tuinontwerper en tuinarchitect kunnen we samen met en voor mensen een tuin ontwerpen en maken die nog refereert aan dat oergevoel om onderdeel te zijn van een groter plan. Al is dat plan niet groter dan je eigen achtertuin.
De Peppels ontwerpt en maakt kleine en grote tuinen in de stad en ver daarbuiten. We ontwerpen voor opdrachtgevers in heel Nederland, maar onze thuisbasis is Noord-Holland, met Amsterdam, Haarlem, Hilversum, Het Gooi, Alkmaar en Bergen als voornaamste werkgebieden. In de regio Noord-Holland verzorgen we met een eigen team ook de aanleg van onze tuinontwerpen.